Bir genç, babasıyla kırlarda dolaşırken kozasından çıkmaya çabalayan bir kelebek görürler.
Kelebek, kozanın lifleri arasından sıyrılmaya çabalamaktadır.
Baba, hemen kelebeğin yardımına koşar ve dikkatli bir şekilde kozanın liflerini sıyırıverir.
Lifleri açar ve kelebeğin pek zorlanmadan kozadan çıkmasını sağlar.
Ancak kelebek kozadan kolaylıkla çıkmasına rağmen uçamaz.
Biraz çırpınır ve yerinde kalır.
Çünkü kelebek kendini liflerden kurtarma çabası sırasında aslında kaslarını geliştirmekte, kendini ayakta tutacak, güçlü kılacak, uçmaya hazırlayacak hareketleri öğrenmektedir.
Baba, lifleri sıyırmakla kelebeğe iyilik yapmamıştır.
Kelebeğin güçlenmesine engel olmuştur. Kelebek hiçbir zaman özgürlüğü tadamamış, gerçekten uçamamıştır.